Rien Renema is bezig voor de IJssel biënnale. Regelmatig haal ik een frisse neus achter mijn kantoor op De Gasfabriek. Het is er prachtig, wijds en stil.
De afgelopen maanden was er een hoop gesprokkel, getimmer en gezaag. Toen ik te nieuwsgierig werd liep ik ernaartoe en trof Rien aan. We moesten lachen toen we elkaar na een paar jaar weer zagen.
De man die ook bij ons thuis werken heeft (opge)hangen. Zoals altijd goed gemutst (what’s in a name) en in voor een vriendelijk gesprek.
Kantoor
Het is goed toeven in de Gasfabriek en sinds een paar maanden heb ik hier een permanent kantoor. Een plek waar je ‘al goedemorgend’ naar je kantoor gaat en Joyce je vriendelijk tegemoet lacht. Ik kies ervoor om alleen te werken, maar alleen is ook maar alleen. En zo ben ik nooit alleen met mezelf.
Het was zo grappig om Rien hier boven zijn eigen kunstwerk uit te zien. Hij maakte dit voor de IJssel biënnale.
Tuurlijk mag je een foto maken Lin, leuk zelfs!
De Gasfabriek blijft een inspirerende plek.
